Nasza Księgarnia, Warszawa 1988
Akcja książki dzieje się w lipcu, w sennym miasteczku – Kaleniu. Dominika mieszka z mamą w domu nad rzeką. Obok, na wzgórzu mieszka babka, której nie znosi z wzajemnością. W pobliżu mieszka też przyszywany dziadek – rzeźbiarz Pażych. Paweł to chłopak z Domu Dziecka, który u Pażycha znalazł drugi dom. Adam to niedoszły uciekinier z Domu Dziecka, który znajduje w Dominice przyjazną duszę, a jej dom, a nawet sama kuchnia, to dla niego ideał prawdziwego domu. Stopniowo poznajemy historię każdego z bohaterów. Poznajemy też codzienność życia w Domu Dziecka lat sześćdziesiątych – wspólne posiłki i wieloosobowe sypialnie, moczenie nocne, ciułanie drobnych oszczędności żeby mieć coś własnego, czekanie co niedziela czy może przyjedzie ktoś z rodziny…
