Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2006
Pierwsze wydanie w 1964 roku.
Akcja dzieje się na początku lat 60. Witek, Michał i Agnieszka mieszkają w jednym mieszkaniu w zrujnowanej warszawskiej kamienicy. Przed wojną jej właścicielami, jak i całej kamienicy, było małżeństwo Szafrańców, które teraz zajmuje tylko jeden pokój, i to przechodni, za zasłonką. Pozostałe pokoje kwaterunek przydzielił innym lokatorom.
W najlepszej sytuacji jest Witek, który mieszka z rodzicami i bratem. Agnieszka jest sierotą, przygarniętą przez ciocię, która jednak nie jest łatwą osobą we współżyciu. W czasie wojny straciła najbliższych, choruje „na nerwy”. Michał mieszka z wujkiem, bo jego mama wyszła ponownie za mąż, a ojczym nie życzy sobie go widzieć.
Książka jest ciekawa ze względu na opisane w niej realia ówczesnego życia młodych ludzi – odrabianie lekcji na stole we współnej kuchni, kaszanka w paczce, pomarańcze i kawa jako towar luksusowy, chodzenie do kina na westerny.
Książki i filmy z PRL 